Bewegen is soms een lastig onderwerp bij epilepsie. Als je je energie niet juist doseert en je geen rust neem tussendoor neemt de kans op aanvallen toe. Bovendien moet je er ook plezier aan beleven. Je wilt immers ook geen stress ervaren omdat je iets moet van jezelf maar het lukt niet. (meer informatie over bewegen met epilepsie vind je in een link onderin de pagina).
Grenzen.
Denk goed na over je grenzen en leg de lat niet meteen hoog. Luisteren naar je lichaam is hierbij essentieel. Stap voor stap kom je er ook wel en daarnaast moet het ook nog leuk blijven natuurlijk!. Maar als je het op een goede manier aanpakt kan het juist stres verminderend werken (door het stofje endorfine wat je aanmaakt).
Begin september begon ik met hardlopen. Maar niet zomaar hardlopen. Ik ging voor epilepsie NL 5km rennen om geld te verzamelen voor onderzoek.
Wanneer ik de keuze maakte om te gaan sporten met epilepsie
Ook ik heb lange tijd geen moeite genomen om te gaan sporten. Bang om mijn grenzen over te gaan en angst voor aanvallen die ik dan notabene zelf heb uitgelokt. Kan ik wel sporten als ik epilepsie heb? Ik had dan ook niet van de een op andere dag de keuze gemaakt om te beginnen met sporten. Het was wel een uitdaging! En ik moet zeggen dat ik het de eerste keer ook best wel spannend vond. Maar ik was achteraf blij dat ik de stap gemaakt had. Wat een overwinning.
Vanwege mijn ervaring met sporten wil ik graag 3 tips met je delen over waar je eventueel rekening mee moet houden bij bewegen met epilepsie. Dat scheelt je alweer stress 🙂
Ik heb ook een tijdje een personal training gevolgd. En dan met name deed ik aan krachttraining. Nooit gedacht dat dit iets voor mij zou zijn. Want ik wilde mijzelf meer sterk voelen en fitter. Uiteindelijk was ik blij met de keuze die ik had gemaakt en beetje bij beetje voelde ik weer vertrouwen in mijn lichaam.
Trainen.
Ik was dus eigenlijk al een tijdje bezig met trainen. Alleen mijn focus was verlegd van krachttraining naar hardlopen (cardio). Hoe ik het trainen ervaarde? mijn motivatie kwam van binnenuit dus wat dat betreft ging ik met plezier hardlopen. He t lastige van trainen met epilepsie is wel dat je moet leren om je energie te doseren. Als je merk dat je extreem vermoeid raak stop dan met trainen en ga niet dan niet door. Grote kans dat je jezelf overtraind waardoor je langer de tijd nodig gaat hebben om te herstellen. Bovendien neemt de kans op een epilepsie aanval toe vanwege de vermoeidheid (trigger). Je spieren moeten ook kunnen herstellen. Maar het geeft veel voldoening 🙂 Je hebt dan het gevoel alsof je de wereld aan kan.
Het begon met 2km. dit bouwde ik al snel op: 2,20 daarna 2,37 en hierna weer 3,44 . Destijds heb ik hiermee zowel binnen en buiten geoefend. Buiten bouwde ik het nog verder op: 3,60 en de 2e keer meteen de 5km! Zo heb ik mijn doel stap voor stap bereikt.
Resultaat!
Ik ben ongelofelijk blij dat ik 55 euro heb opgehaald voor meer onderzoek naar epilepsie en mijn doel is om volgend jaar weer meer te doen aan de marathon 5 km maar dan een snellere tijd. (sneller dan 29:49min)
Hierbij mijn 3 tips bij bewegen met epilepsie:
- heb plezier
- doseer je energie en train niet elke dag als het niet lukt
- Ga niet teveel over je grenzen heen! Een beetje je grenzen opzoeken kan geen kwaad maar overdrijf niet 😉
Hopelijk heb je wat aan deze tips. Ik wens je heel veel succes en super goed dat je hiermee aan de slag gaat.
>>Meer weten over sporten en epilepsie? klik dan hier<<
Liefs, Charlotte
Ervaringsdeskundige met epilepsie
Volg jij mij al?
Instagram: @mijnvisieopepilepsie
Facebook: mijnvisieopepilespie
Geef een reactie