Plannen en keuzes deel I: school

Keuzes maken met epilepsie

Keuzes zijn voor mensen over het algemeen al lastig om te maken. Maar mensen met epilepsie hebben niet altijd veel keuze omdat ze rekening moeten houden met hun gezondheid. Het kan veel keuzes beïnvloeden op gebieden van bijvoorbeeld opleiding, werk en sport. Het gaat dan niet alleen om het feit dat je rekening moet houden met je aanvallen maar ook met je energie, triggers zoals stress, vermoeidheid en externe factoren zoals combinatie werk/privé (genoeg rust nemen) en werktijden.

Omdat ik hierover veel te vertellen heb, heb ik ervoor gekozen om dit te verdelen over twee berichten. Allereerst ga ik schrijven over mijn keuzes en school.

In mijn geval heeft mijn epilepsie het meeste invloed gehad op het gebied van school en werk

Schoolkeuze.

Nadat ik klaar was op de basisschool, had ik veel last van mijn aanvallen. Het advies werd mij gegeven om net als mijn meeste klasgenoten, mijn studie te vervolgen op het vmbo maar ik had destijds weinig energie, veel last van bijwerkingen van de medicijnen, last van leerachterstand door de vele afwezigheden en leerproblemen. Daarbij moest ik weer opgenomen worden bij Kempenhaeghe voor onderzoek. Op hetzelfde terrein staat ook een school. Een belangrijke keuze is toen ook geweest in overleg met specialisten om daar speciaal onderwijs te gaan volgen zodat ik niet te veel van mijn vmbo school zou missen. Na het volgen van drie jaar speciaal onderwijs in combinatie met verblijf op Kempenhaeghe ging het alweer wat beter met mijn epilepsie en zat ik weer beter in mijn vel. Daarna weer terug naar het vmbo. Vmbo basis onderwijs. Vmbo kader niveau was een optie maar i.v.m. mijn epilepsie werd het vmbo basis. Overigens is dat niet zo heel erg geweest omdat ik daar betere begeleiding kreeg en er meer aandacht was voor de leerlingen.

Keuzes maken zijn lastig omdat je ook rekening moet houden met je gezondheid

Wat voor vervolg?

Na het vmbo te hebben afgerond stond ik weer voor een keuze. Welke vervolgopleiding? Rekening houdend met mijn energieniveau, veelvuldig afwezigheid i.v.m. ziekte, bang voor een terugslag en het vaak op controle moeten komen bij Kempenhaeghe resulteerde erin dat ik heb gekozen voor een tussenstap. Dan kon ik het rustiger aan doen wat voor mij zo belangrijk is om zoveel mogelijk aanvallen te voorkomen. In plaats van meteen door te stromen naar MBO niveau 3, heb ik eerst twee jaren op MBO niveau 2 gestudeerd. Daarna ben ik alsnog gegaan naar niveau 3 en heb ik dit niveau voldoende afgerond. Conclusie is dat ik in principe mijn studies had kunnen doen op een hoger niveau en er minder lang over had hoeven te doen maar dan zou ik goede begeleiding missen wat voor mij juist zo belangrijk was. Want immers op een hoger niveau verwachten ze veel meer zelfstandigheid en zou ik alleen maar meer leerachterstand creëren. Toch heb ik er achteraf geen spijt van gehad en ben ik er uiteindelijk ook gekomen alleen via een omweg maar deze keuzes waren wel van levensbelang voor mezelf en mijn gezondheid!

Weer een keuze maken. Welke vervolgopleiding?

In het volgende bericht deel II vertel ik je over mijn keuzes en de invloed op werk.

-Charlotte-

Meer informatie?
https://epilepsie.nl/over-epilepsie/dagelijks-leven

Is mijn verhaal herkenbaar voor je? voel je vrij om een reactie achter te laten.